Aandacht voor het Positieve

De positieve psychologie maakt de laatste jaren flink opmars. Het BFP-FPB schoof dit thema naar voor op haar lustrumviering in 2010. De lezingen van die dag waren zeer divers en illustreerden het brede werkveld van de psycholoog. De stelling in de lezingen brachten ook aan het licht dat er ook achter de vlag van de positieve psychologie veel diversiteit te vinden is. Vanuit verschillende stromingen en in verschillende velden werd het ‘positieve’ element naar voor geschoven. De kern van het positieve denken is een verschuiving van instappunt. Vanuit de positieve psychologie vertrekt men niet vanuit het lijdende individu of de te remediëren situatie, maar richt men zijn theoretisch wetenschappelijke interesse naar het succesvolle in het alledaagse. De positieve psychologie is niet geïnteresseerd in het hoe en waarom van het stijgend aantal scheidingen en de mogelijke negatieve gevolgen ervan voor de kinderen. De positieve psychologie vraagt zich af waarom een huwelijk succesvol is en waarom dit blijft duren. De finaliteit van de positieve psychologie is niet het verkennen of wegwerken van de afwijkende situatie, maar het verbeteren van de normale. Zij beoogt als het ware een stijging van het bruto nationaal geluk. En deze positieve boodschap is politiek actueel, getuige het boek dat H. Van Rompay als nieuwjaarsgeschenk aan zijn politieke collegae gaf bij het begin van 2012. Herman van Rompay gaf in zijn functie als permanent voorzitter van de Europese Raad alle wereldleiders het boek ‘Geluk, the World book of Hapiness” van Leo Bormans geeft een breed gevarieerd overzicht aan wetenschappelijke onderzoek rond het thema geluk met de focus hoe we dit kunnen vermeerderen in ons eigen leven en onze directe omgeving. Het is niet nodig om succes als uitzonderlijk te stellen om het vanuit de positieve psychologie bestuderingwaardig te vinden. Het in perspectief nemen van succesvol functioneren, werpt echter een bijkomend licht op het menselijk functioneren in het algemeen. Het kan helpen de schaduw te verdrijven die opgeroepen werd door het teveel aan focus op het niet functioneren. De afgelopen 100 jaar heeft menig psychologische stroming zich gericht naar de lijdende mens of zijn groep en hun vraag naar hulp. Vanuit een trial en error verhaal, soms al wat beter theoretisch onderbouwd, werd gezocht naar oplossingen in de hoop die te kunnen vermenigvuldigen naar ‘allen’. Vanuit dit werken met de pathologie bricoleerde men de stellages voor de theorieën van de preventieve actie als aanbod naar de, voorlopig nog, gezonde medemens. De positieve psychologie verschuift het onderzoeksobject naar het functioneren van deze gezonde medemens omdat men er vanuit gaat dat daar heel wat te leren valt. En geluk moet ons, in onze verwende westerse samenleving, aangeleerd worden. http://oecdbetterlifeindex.org  geeft een voorbeeld van ‘geluksindex’ op het net. Ondanks al zijn rijkdom, blijft België ergens in het midden hangen.

Over een positieve psychoanalyse